- spis treści -

W celu ułatwienia znajdowania poszczególnych pozycji, zapisanych w blogu - przedstawiam dotychczasowe teksty w podlinkowanych adresach. Wystarczy kliknąć w wybraną pozycję, aby ją otworzyć.

~~

- Pimpuś i Mruczuś

- Boję się

- Fachowiec Reksio

- Kotek

- Wakacje z przygodą 1

- Wakacje z przygodą 2

- Nad leśnym jeziorem 1

- Nad leśnym jeziorem 2

- Kto tu zawinił?

...
- Bajka o Ciesi i Wicusiu - pierwsza część 
kolejne części Bajki j/w. są opublikowane w układzie od dołu do góry

~~~

Pimpuś i Mruczuś

~~

Dla Pimpusia mieszkaniem jest dom właścicieli,

gdzie sypia na fotelu swoim ulubionym.

Ma również altankę - letni domek w sadzie,

który czasem odwiedza, ganiając gawrony.

.

Domek ten, z płaskim daszkiem rozgrzanym od słońca

bywa wręcz wymarzonym dla kota Mruczusia.

Ten bowiem lubi ciepło, więc zwinięty w kłębek

przysypia wciąż na daszku altanki Pimpusia.

.

Obaj są przyjaciółmi już od maleńkości, 

więc jeden drugiemu krzywdy by nie zrobił. 

Wprost przeciwnie, gdy któryś ma swoje kłopoty, 

to drugi już do walki byłby się sposobił. 

.

Tak było końcem wiosny tego właśnie roku, 

kiedy to obce psisko goniło Mruczusia. 

Ten zdążył zwiać na drzewo - takich pełno wokół, 

lecz miaucząc przywoływał w ten sposób Pimpusia. 

.

Co tam się wyprawiało!!! Kiedy Pimpuś skoczył 

na o wiele większego od siebie sierściucha, 

kot z wysoka spadając wczepił się w grzbiet jego, 

no a Pimpuś dobierał się do psiska brzucha .. 

.

Z podkulonym ogonem zwiewał, gdzie pieprz rośnie, 

tenże psiak, co wystraszył naszego tu kotka. 

No, a dwaj przyjaciele wielce dumni z siebie 

poszli sobie na spacer, omijając błota ..

~~

Bajka o Ciesi i Wicusiu - rozdział VI - część 4 (ostatnia)

~~

Marcysia tą nowiną nad wyraz przejęta

- i tym, że babcią zostanie zapewne już wkrótce,

postanowiła przenieść się do ich pałacu,

by móc tu ofiarować opiekę swej wnuczce.

.

Przenosiny odbyły się wnet bardzo sprawnie;

przy udziale młodzieży motylkowych gości.

Którzy bardzo ochoczo przenosili rzeczy

w powietrzu i szybciutko – tak było najprościej.

.

Przy tej okazji zawarto wiele znajomości

lub odnowiono stare – wspominając wesele.

Ni z tego, ni z owego – powstawały pary

z mrówek no i motylków – a było ich wiele ..

.

I tak oto małżeństwo Ciesi i Wicusia

przypieczętowane wkrótce przez córeczkę Wiesię;

dało początek gatunkowi owadów nowemu.

O czym ja tu Wam bajam – w bajki interesie.

.

Powstało wiele małżeństw motylko mrówkowych;

no i jak to od zawsze jest porządkiem rzeczy

- rodziły się wciąż nowe mrówczątko motylki.

Kto nie widział – niech słucha – a mnie niech nie przeczy.

.

Żyje gdzieś pośród kwiatów na szerokim świecie

rodzina motylko mrówek – z natury prześliczna.

Tutaj ich nie szukajcie – pewnie nie znajdziecie

bo jest ich jeszcze mało – gromadka nieliczna.

.

Pewnie i Wiesia kiedyś zostanie królową

pośród nowego gatunku mrówko motylkowych.

Czy zdążę to opisać – nie wiem – jeśli spotkam

ich gdzieś na swojej drodze – to się zastanowię ..

~~

KONIEC
...

https://youtu.be/sCbS0hGN52M

Bajka o C i W - rozdział szósty - część trzecia

~

Wpadł w sieć zastawioną przez złego pająka

i tylko może temu życie swe zawdzięczać;

że był królem motyli – po to go więziono,

bo za wyjście na wolność opłatą zaręczał.

.

Pająk nie mógł wymyślić – jakim to sposobem

wyłudzić tę zapłatę za Króla uwolnienie.

Musiał też karmić godnie – co nie było proste;

Królowi Motyli obce, pajęcze jedzenie.

.

Obaj zatem myśleli – zgoła o czym innym;

pająk bowiem o złocie – Król zaś o wolności.

Pająk był nazbyt chciwy, a nasz Król Motyli

zasłynął w okolicy, ze swojej mądrości.

.

Król więc zaproponował – by pająk niecnota

uwiązał go do nici swojej pajęczyny.

Wtedy sam sobie będzie szukał pożywienia;

pająk więc na to przystał, z tej samej przyczyny.

.

Nić co dzień musiała być o wiele dłuższą;

żeby móc wyszukiwać nowe pożywienie.

I w tym upatrywał więziony Król szansy,

na jak najszybsze swoje z więzów uwolnienie.

.

Pewnego razu – podczas, gdy szukał jedzenia;

spotkał się oko w oko z swoim przyjacielem

- żuczkiem o mocnych szczękach – przegryzienie nici

sprawiło mu kłopotu naprawdę niewiele.

.

Zanim się pająk spostrzegł – Król Motyl odfrunął,

pomachał mu z daleka jeszcze skrzydełkami

i powrócił do domu, gdzie mało kto wierzył

że znajdzie się jeszcze żywy – tu – pomiędzy nimi.

.

Teraz uszczęśliwieni, z królewską obstawą

odwiedzili wspólnie Marcysię – mamę Ciesi.

By ją powiadomić o czymś zupełnie nowym

- niedługim przyjściu na świat swej córeczki Wiesi ..

~~

cdn ..

Bajka o C i W - rozdział szósty - część druga

~

Wicuś nie bywał co dzień w ich wspólnym pałacu;

przecież królował także w motylkowym świecie.

Chciał się zrzec tych zaszczytów by zamieszkać stale

razem ze swoją Ciesią – jego żoną przecież.

.

Nie bardzo jednak miał kto zastąpić Wicusia

w roli Króla Motylków, jego brat zbyt młody.

Więc musiał właśnie godzić swoje obowiązki

żeby tam – no i tutaj – nie narobić szkody.

.

Jak wspominałem wcześniej, na poprzednich stronach;

Król Motyli a tato Wicusia zaginął.

Szukano wszędzie wokół – bezskutecznie jednak;

Wicuś wciąż żył nadzieją, i jakiś czas minął ..

.

Aż kiedyś przybył goniec do Wiciesi zamku,

gdzie właśnie Wicuś mieszkał razem z swoją żoną;

że powrócił Król Stary do ich Motylkowa,

by Wicuś tam się zjawił wraz z jego koroną.

.

Wicuś w te pędy pomknął ku swojemu Ojcu;

Królowi Motylkowa razem też i z Ciesią.

Tkliwości było wiele przy owym spotkaniu;

płaczą z radości wszyscy – mimo, że się cieszą.

.

Król Motyl nie był jeszcze nader stary wiekiem;

długie włosy na głowie dodawały blasku.

Opowiedział o swojej przygodzie dziejowej;

kiedy to oto nagle znalazł się w potrzasku ..

~~

cdn ..

Bajka o C i W - rozdział szósty - część pierwsza

RODZINA

~~

Pani Mrówka (powyżej) – Królowa Marcysia;

Mama Ciesi, a babcia Wiesi – swojej wnuczki.

Też może mieć w tej bajce coś do powiedzenia.

Oby nic zgryźliwego – jakieś znów nauczki…

.

Pani Marcysia – mama – poprzedniczka Ciesi

na królewskim tronie była ciut zrzędliwa.

Bardzo zaś przywiązana do swego mrowiska;

nie chciała do pałacu – sprawa kłopotliwa.

.

Musiano do pomocy w jej codziennym życiu

przydzielić grupę mrówek, jej służebnic dawnych.

Aby w starym mrowisku nadal żyła godnie;

było to sto mróweczek nadzwyczajnie sprawnych.

.

Przyszło im nadal służyć swej byłej królowej

by mogła czuć się dobrze, jak za dawnych czasów.

Często musiały chodzić po świeże przysmaki

dróżką obok pałacu, do bliskiego lasu.

.

Zachodziły po drodze z wizytą do Ciesi,

z którą przecież kiedyś się razem bawiły.

Ona je też lubiła, więc z wielką radością

cieszyła się z tych wizyt, gdy tutaj gościły.

cdn ..

Bajka o C i W - rozdział piąty - część druga

~~

Pomocną okazała się rodzinka Mai;

która to wraz z Guciem i koleżankami

nadleciała z pomocą. Ruszyły więc żwawo

zwinne pszczółki, przynosząc nasiona wiadrami.

.

Z nich to smerfni zbrojmistrze lepili naboje

klejone pszczelim woskiem, też od pszczół im danym.

Mrówki będąc z daleka od tych to zapachów

zajęły się wzmacnianiem murów przeglądanych.

.

Motyle też ochoczo zgłosiły gotowość

do wszelkiej tu pomocy – czyniły, co mogły.

Nosiły więc w powietrzu materiał potrzebny

dla wzmocnienia obrony – szkodom zapobiegły.

.

Atak nastąpił nocą, jeszcze przed porankiem;

wtedy to napastnicy, pewni zaskoczenia

mieszkańców pałacu pogrążonych we śnie

- teraz nie mogli ukryć swojego zdziwienia ..

.

Przywitał ich blask świateł tuż ponad głowami;

robaczki świętojańskie tak to uczyniły.

Przychodząc z pomocą dla obsługi armat;

żeby ci mogli dostrzec, dokąd z nich strzeliły.

.

Hufiec pszczółek natomiast niósł w swoich ramionach

pociski z nasion, o których wspomniałem powyżej.

Zrzucał je między szeregi armii amazonek;

te zaś wiały czym prędzej – oby jak najchyżej.

.

Tam gdzie światełka robaczków już nie dosięgały

zjawiły się ćmy nocne – też przecież motyle.

Siejąc popłoch w szeregach tysięcy najeźdźców;

zrzucając im na głowy nasiona co chwilę.

.

W tym to wielkim popłochu wśród najeźdźców armii

wydarzyła się akcja o wielkim znaczeniu.

Oto Król Wicuś Pierwszy – bo tak go już zwano,

porwał z samego środka Królową w milczeniu.

.

Amazonki już teraz bez przywódczyni;

czyli Królowej Wrednej – takie imię miała,

musiały się wycofać – przyrzec uroczyście

że więcej tu nie przyjdą. Wredna podpisała ..

.

Zakończono więc szybko tę groźną wojenkę

przy pomocy przyjaciół - wspólnymi siłami.

Bo takie też działania przeciwko nieszczęściom

owocują dla wszystkich zawsze nagrodami.

.

Jako pierwsi od wieków potrafili przemóc

niepokonaną dotąd armię amazonek.

Sława ich się rozniosła hen – bardzo daleko.

Amazonki odeszły, nim nastąpił dzionek ..

~~

.

cdn ..