- spis treści -

W celu ułatwienia znajdowania poszczególnych pozycji, zapisanych w blogu - przedstawiam dotychczasowe teksty w podlinkowanych adresach. Wystarczy kliknąć w wybraną pozycję, aby ją otworzyć.

~~

- Pimpuś i Mruczuś

- Boję się

- Fachowiec Reksio

- Kotek

- Wakacje z przygodą 1

- Wakacje z przygodą 2

- Nad leśnym jeziorem 1

- Nad leśnym jeziorem 2

- Kto tu zawinił?

...
- Bajka o Ciesi i Wicusiu - pierwsza część 
kolejne części Bajki j/w. są opublikowane w układzie od dołu do góry

~~~

Pimpuś i Mruczuś

~~

Dla Pimpusia mieszkaniem jest dom właścicieli,

gdzie sypia na fotelu swoim ulubionym.

Ma również altankę - letni domek w sadzie,

który czasem odwiedza, ganiając gawrony.

.

Domek ten, z płaskim daszkiem rozgrzanym od słońca

bywa wręcz wymarzonym dla kota Mruczusia.

Ten bowiem lubi ciepło, więc zwinięty w kłębek

przysypia wciąż na daszku altanki Pimpusia.

.

Obaj są przyjaciółmi już od maleńkości, 

więc jeden drugiemu krzywdy by nie zrobił. 

Wprost przeciwnie, gdy któryś ma swoje kłopoty, 

to drugi już do walki byłby się sposobił. 

.

Tak było końcem wiosny tego właśnie roku, 

kiedy to obce psisko goniło Mruczusia. 

Ten zdążył zwiać na drzewo - takich pełno wokół, 

lecz miaucząc przywoływał w ten sposób Pimpusia. 

.

Co tam się wyprawiało!!! Kiedy Pimpuś skoczył 

na o wiele większego od siebie sierściucha, 

kot z wysoka spadając wczepił się w grzbiet jego, 

no a Pimpuś dobierał się do psiska brzucha .. 

.

Z podkulonym ogonem zwiewał, gdzie pieprz rośnie, 

tenże psiak, co wystraszył naszego tu kotka. 

No, a dwaj przyjaciele wielce dumni z siebie 

poszli sobie na spacer, omijając błota ..

~~

Bajka o Ciesi i Wicusiu - rozdział VI - część 4 (ostatnia)

~~

Marcysia tą nowiną nad wyraz przejęta

- i tym, że babcią zostanie zapewne już wkrótce,

postanowiła przenieść się do ich pałacu,

by móc tu ofiarować opiekę swej wnuczce.

.

Przenosiny odbyły się wnet bardzo sprawnie;

przy udziale młodzieży motylkowych gości.

Którzy bardzo ochoczo przenosili rzeczy

w powietrzu i szybciutko – tak było najprościej.

.

Przy tej okazji zawarto wiele znajomości

lub odnowiono stare – wspominając wesele.

Ni z tego, ni z owego – powstawały pary

z mrówek no i motylków – a było ich wiele ..

.

I tak oto małżeństwo Ciesi i Wicusia

przypieczętowane wkrótce przez córeczkę Wiesię;

dało początek gatunkowi owadów nowemu.

O czym ja tu Wam bajam – w bajki interesie.

.

Powstało wiele małżeństw motylko mrówkowych;

no i jak to od zawsze jest porządkiem rzeczy

- rodziły się wciąż nowe mrówczątko motylki.

Kto nie widział – niech słucha – a mnie niech nie przeczy.

.

Żyje gdzieś pośród kwiatów na szerokim świecie

rodzina motylko mrówek – z natury prześliczna.

Tutaj ich nie szukajcie – pewnie nie znajdziecie

bo jest ich jeszcze mało – gromadka nieliczna.

.

Pewnie i Wiesia kiedyś zostanie królową

pośród nowego gatunku mrówko motylkowych.

Czy zdążę to opisać – nie wiem – jeśli spotkam

ich gdzieś na swojej drodze – to się zastanowię ..

~~

KONIEC
...

https://youtu.be/sCbS0hGN52M

Bajka o C i W - rozdział szósty - część trzecia

~

Wpadł w sieć zastawioną przez złego pająka

i tylko może temu życie swe zawdzięczać;

że był królem motyli – po to go więziono,

bo za wyjście na wolność opłatą zaręczał.

.

Pająk nie mógł wymyślić – jakim to sposobem

wyłudzić tę zapłatę za Króla uwolnienie.

Musiał też karmić godnie – co nie było proste;

Królowi Motyli obce, pajęcze jedzenie.

.

Obaj zatem myśleli – zgoła o czym innym;

pająk bowiem o złocie – Król zaś o wolności.

Pająk był nazbyt chciwy, a nasz Król Motyli

zasłynął w okolicy, ze swojej mądrości.

.

Król więc zaproponował – by pająk niecnota

uwiązał go do nici swojej pajęczyny.

Wtedy sam sobie będzie szukał pożywienia;

pająk więc na to przystał, z tej samej przyczyny.

.

Nić co dzień musiała być o wiele dłuższą;

żeby móc wyszukiwać nowe pożywienie.

I w tym upatrywał więziony Król szansy,

na jak najszybsze swoje z więzów uwolnienie.

.

Pewnego razu – podczas, gdy szukał jedzenia;

spotkał się oko w oko z swoim przyjacielem

- żuczkiem o mocnych szczękach – przegryzienie nici

sprawiło mu kłopotu naprawdę niewiele.

.

Zanim się pająk spostrzegł – Król Motyl odfrunął,

pomachał mu z daleka jeszcze skrzydełkami

i powrócił do domu, gdzie mało kto wierzył

że znajdzie się jeszcze żywy – tu – pomiędzy nimi.

.

Teraz uszczęśliwieni, z królewską obstawą

odwiedzili wspólnie Marcysię – mamę Ciesi.

By ją powiadomić o czymś zupełnie nowym

- niedługim przyjściu na świat swej córeczki Wiesi ..

~~

cdn ..

Bajka o C i W - rozdział szósty - część druga

~

Wicuś nie bywał co dzień w ich wspólnym pałacu;

przecież królował także w motylkowym świecie.

Chciał się zrzec tych zaszczytów by zamieszkać stale

razem ze swoją Ciesią – jego żoną przecież.

.

Nie bardzo jednak miał kto zastąpić Wicusia

w roli Króla Motylków, jego brat zbyt młody.

Więc musiał właśnie godzić swoje obowiązki

żeby tam – no i tutaj – nie narobić szkody.

.

Jak wspominałem wcześniej, na poprzednich stronach;

Król Motyli a tato Wicusia zaginął.

Szukano wszędzie wokół – bezskutecznie jednak;

Wicuś wciąż żył nadzieją, i jakiś czas minął ..

.

Aż kiedyś przybył goniec do Wiciesi zamku,

gdzie właśnie Wicuś mieszkał razem z swoją żoną;

że powrócił Król Stary do ich Motylkowa,

by Wicuś tam się zjawił wraz z jego koroną.

.

Wicuś w te pędy pomknął ku swojemu Ojcu;

Królowi Motylkowa razem też i z Ciesią.

Tkliwości było wiele przy owym spotkaniu;

płaczą z radości wszyscy – mimo, że się cieszą.

.

Król Motyl nie był jeszcze nader stary wiekiem;

długie włosy na głowie dodawały blasku.

Opowiedział o swojej przygodzie dziejowej;

kiedy to oto nagle znalazł się w potrzasku ..

~~

cdn ..

Bajka o C i W - rozdział szósty - część pierwsza

RODZINA

~~

Pani Mrówka (powyżej) – Królowa Marcysia;

Mama Ciesi, a babcia Wiesi – swojej wnuczki.

Też może mieć w tej bajce coś do powiedzenia.

Oby nic zgryźliwego – jakieś znów nauczki…

.

Pani Marcysia – mama – poprzedniczka Ciesi

na królewskim tronie była ciut zrzędliwa.

Bardzo zaś przywiązana do swego mrowiska;

nie chciała do pałacu – sprawa kłopotliwa.

.

Musiano do pomocy w jej codziennym życiu

przydzielić grupę mrówek, jej służebnic dawnych.

Aby w starym mrowisku nadal żyła godnie;

było to sto mróweczek nadzwyczajnie sprawnych.

.

Przyszło im nadal służyć swej byłej królowej

by mogła czuć się dobrze, jak za dawnych czasów.

Często musiały chodzić po świeże przysmaki

dróżką obok pałacu, do bliskiego lasu.

.

Zachodziły po drodze z wizytą do Ciesi,

z którą przecież kiedyś się razem bawiły.

Ona je też lubiła, więc z wielką radością

cieszyła się z tych wizyt, gdy tutaj gościły.

cdn ..

Bajka o C i W - rozdział piąty - część druga

~~

Pomocną okazała się rodzinka Mai;

która to wraz z Guciem i koleżankami

nadleciała z pomocą. Ruszyły więc żwawo

zwinne pszczółki, przynosząc nasiona wiadrami.

.

Z nich to smerfni zbrojmistrze lepili naboje

klejone pszczelim woskiem, też od pszczół im danym.

Mrówki będąc z daleka od tych to zapachów

zajęły się wzmacnianiem murów przeglądanych.

.

Motyle też ochoczo zgłosiły gotowość

do wszelkiej tu pomocy – czyniły, co mogły.

Nosiły więc w powietrzu materiał potrzebny

dla wzmocnienia obrony – szkodom zapobiegły.

.

Atak nastąpił nocą, jeszcze przed porankiem;

wtedy to napastnicy, pewni zaskoczenia

mieszkańców pałacu pogrążonych we śnie

- teraz nie mogli ukryć swojego zdziwienia ..

.

Przywitał ich blask świateł tuż ponad głowami;

robaczki świętojańskie tak to uczyniły.

Przychodząc z pomocą dla obsługi armat;

żeby ci mogli dostrzec, dokąd z nich strzeliły.

.

Hufiec pszczółek natomiast niósł w swoich ramionach

pociski z nasion, o których wspomniałem powyżej.

Zrzucał je między szeregi armii amazonek;

te zaś wiały czym prędzej – oby jak najchyżej.

.

Tam gdzie światełka robaczków już nie dosięgały

zjawiły się ćmy nocne – też przecież motyle.

Siejąc popłoch w szeregach tysięcy najeźdźców;

zrzucając im na głowy nasiona co chwilę.

.

W tym to wielkim popłochu wśród najeźdźców armii

wydarzyła się akcja o wielkim znaczeniu.

Oto Król Wicuś Pierwszy – bo tak go już zwano,

porwał z samego środka Królową w milczeniu.

.

Amazonki już teraz bez przywódczyni;

czyli Królowej Wrednej – takie imię miała,

musiały się wycofać – przyrzec uroczyście

że więcej tu nie przyjdą. Wredna podpisała ..

.

Zakończono więc szybko tę groźną wojenkę

przy pomocy przyjaciół - wspólnymi siłami.

Bo takie też działania przeciwko nieszczęściom

owocują dla wszystkich zawsze nagrodami.

.

Jako pierwsi od wieków potrafili przemóc

niepokonaną dotąd armię amazonek.

Sława ich się rozniosła hen – bardzo daleko.

Amazonki odeszły, nim nastąpił dzionek ..

~~

.

cdn ..

Bajka o C i W - rozdział piąty - część pierwsza

~~

Miło, no i spokojnie żyło się w Pałacu;

stolicy już królestwa – Wiciesią zwanego.

Dopóki nie dotarła wieść przerażająca;

w okolicy się dzieje coś niepokojącego.

.

Zastępy amazonek – mrówek rudo barwnych

maszerowały, siejąc po drodze zniszczenia.

Szły w stronę tegoż zamku Ciesi i Wicusia;

zaspokoić swe żądze zawładnięciem mienia.

.

Była to armia mrówek, największa w tym czasie;

niepokonana w bojach od paru pokoleń.

Przyspieszono więc gwałtem szykować obronę

swojego tu zamczyska – wezwano do zbrojeń.

.

Wysłano również gońców do przyjaznych rodów;

zarówno swoich – mrówczych, motylich i innych.

Które to do pomocy przybędą zapewne

odpierać wrogą armię - tym tutaj - niewinnym.

.

Pierwszy tu na ratunek pospieszył Smerf Papa

wraz z zastępami smerfnych zbrojarzy – strategów.

Rozmieszczono wśród murów, na wyższych krużgankach

armaty miotające do wrogich szeregów.

.

Miotać tu należało nasionami roślin;

których zapachy czasem i mrówki uduszą.

A więc macierzanką, lawendą, kocimiętą,

wrotyczem, bylicą, kminkiem czy pietruszką.

.

Lecz kto miał zaopatrzyć w zapasy tych nasion

magazyny zbrojowni pałacu mrówczego?.

Również tutejsze mrówki były uczulone

na zapach owych roślin – dla nich też coś złego.

.

cdn ..

Bajka o C i W - rozdział czwarty - część druga

~~

Zakończono budowę w bardzo szybkim czasie;

to nie znaczy, że coś tu niedbale robiono.

Po prostu mistrz nad mistrze – Papa Smerf zarządzał;

pod jego kierownictwem życzenia spełniano.

.

Pałac ten miał pokoi, ile dni jest w roku;

każdy z nazwą motyli lub mrówczej gromady.

Ze względu na rozmiary znamienitych gości;

a nie dla stanowienia zmyślonej zasady.

.

Również podziemia zamku obszernymi były;

co dla mrówek z rodziny Ciesi krasnolicej

stanowiło podstawę życiową gatunku.

By mogły tu zamieszkać w swej nowej stolicy.

.

Pałac więc urządzono według gustu Ciesi

do której się garnęły wszystkie inne mrówki.

Wicuś – jak mógł pomagał w upiększaniu zamku

Nie szczędząc przy tym złota, czy srebrnej gotówki.

.

Wydano też przyjęcie – huczne jak wesele

dla budowniczych tego cudnego zamczyska.

A już podczas budowy zwiedzano to miejsce;

no i tym to sposobem swoje miano zyskał.

.

Sława ta jeszcze miała wzrosnąć z biegiem czasu;

lecz o tym Wam opowiem w następnym rozdziale.

Będą się działy rzeczy – może nie dopowiem;

abyście mnie odwiedzali i częściej i stale.

~~

cdn ..

Bajka o C i W - rozdział czwarty - część pierwsza

Wiciesia

(nazwa nowo powstającego królestwa od imion Wicuś i Ciesia)

~~

Po tym już opisanym, słynnym weselisku

przyszedł czas na budowę pałacu nowego.

Który byłby zaczątkiem przyszłego królestwa

zwanego Wiciesią - przez nich zakładanego.

.

Pałac ten musiał spełnić wymogi mieszkańców;

wśród których Wicuś przecież swoim wzrostem słynął.

No i dla mrówek Ciesi być bardzo przyjaznym,

aby ich sposób życia tutaj nie zaginął.

.

Najpierw szukano miejsca – tu Wicuś z majstrami

sam oblatywał wokół okoliczne ziemie.

Aby znaleźć przyjazne dla obu gatunków;

mrówek tu biegających – i motyli plemię.

.

Wybór padł na pagórek – przy samym ogrodzie;

niedaleko tu przecież do kwiatów i lasu.

Pod rozłożystą lipą, miododajnym drzewem

chroniącym ich przed słońcem i deszczem zawczasu.

.

Uczestniczył tu cały ród smerfów w budowie;

pośród nich było wielu świetnych budowniczych.

Papa Smerf projektował pałacowe cuda;

od przepięknych zamków nie różniące się niczym.

.

Pszczółka Maja wraz z Guciem również pomagali;

z koleżankami znosząc wosku potrzebnego.

Którym właśnie zlepiano różne elementy

przy budowie ścian, stropu, czy dachu samego ..

~~

cdn ..

Bajka o C i W - rozdział trzeci - część druga

~~

Również i orszak Smerfów – żyjątek niebieskich

przywędrował w te strony; zaproszeni byli.

Na czele Papa Smerfów z pokłonem królewskim

złożył dary przed Ciesią i Królem Motyli.

.

Zapomniałem Wam dodać, że Wicuś był księciem

w swoim rodzie motylim. Od pewnego czasu

piastował urząd Króla, bo wraz z zaginięciem

właściwego monarchy, był nim według zasług.

.

Blisko, tuż za Smerfami Gargamel podążał;

lecz że nie był proszony, pozostawał z boku.

Wreszcie go sam Król Wicuś za krzakami dojrzał

i poprosił do środka, by dotrzymał kroku.

.

Weselisko trwało dni kilka bez przerwy;

goście, chociaż zmęczeni, zachwyceni bardzo.

Nawet Gargamelowi przeszły w kąt gdzieś nerwy;

które zapewne kiedyś znowu się przydadzą.

.

Pożegnajmy więc wspólnie tą zacną kompanię,

wszystkich gości weselnych, no i gospodarzy.

Kiedyś tu powrócimy, bo w moim mniemaniu

warto być wśród przyjaciół. Tak i tu się zdarzy ..

~~

...

cdn ..

Bajka o C i W - rozdział trzeci - część pierwsza

*

WESELISKO

~~

Zleciało się motylków z całej okolicy

gdzieś około tysiąca – któż policzyć zdoła.

Kolorowo przybranych, by w mrówek stolicy

pokazać się najlepiej, jak Wicek przywoła.

.

Mrówek było tak wiele, że nikt ich nie zliczył,

bo prócz poddanych Ciesi, jako już królowej;

przybyło mnóstwo poselstw z całej okolicy

- co przynależy przecież w gestii honorowej.

.

W czasie ich weseliska nikt nie śmiał polować

na biesiadników tutaj zgromadzonych tłumnie.

Takie są prawa lasu, których to dochować

należy się każdemu – kto żyje rozumnie.

.

Kapela przedniej marki przygrywała gościom;

w kolorowym tańcu mrówki i motyle.

Liczne cykady dźwięcznie swą melodyjnością

kilku konikom polnym wtórowały mile.

.

Były również toasty nektarem spełniane,

o który się postarała motyli gromada.

Przysmaków pełne stoły; półmiski przybrane

płatkami kwiatów polnych – bo tak tu wypada.

.

Pszczółka Maja wraz z Guciem także przyfrunęli,

zwabieni odgłosami przecudnej zabawy.

Bardzo ich też serdecznie wszyscy tu przyjęli,

więc Gucio z apetytem wziął się za potrawy ..

~~

.

cdn ..

Bajka o C i W - rozdział drugi - część trzecia

~~

Za jakiś czas oboje podrośli dość znacznie

- Wicuś już doświadczony swymi wędrówkami

zmężniał, nabrał rozumu – nadal jadał smacznie;

więc i sił mu przybyło - zadziwiał lotami.

.

Postanowił odwiedzić mrowisko znajome. 

Długo nie musiał szukać, było całkiem blisko. 

Lądując, wnet zobaczył orszaki ruchome 

krążące wokół tronu, tworzące kolisko.

. 

Na tronie zaś widocznym z daleka na wzgórku 

siedziała Ona – Ciesia – Jej pokłony słano. 

Wicuś się zmartwił, speszył, bo w swoim mundurku 

wyglądał teraz przy Niej, jak giermek ułanów. 

.

Nie wiedział więc co począć, tak był tym zmieszany; 

już miał wracać z powrotem w kwiatki kolorowe; 

lecz i jego dostrzegli, został rozpoznany 

jako wybawca Ciesi, teraz ich królowej. 

Co tam się działo – rety – opisać nie zdołam 

bo by mi słów zabrakło, a i gardło ściska. 

Zaraz więc go wniesiono do owego koła 

obok tronu królowej, tak już całkiem z bliska.

.

Ciesia z początku zbladła, płyną łzy radości 

taka tym to spotkaniem była poruszona. 

Dalej było cudownie, bo już mieli gości 

na swoje weselisko - jako mąż i żona ..

~~

cdn ..

Bajka o C i W - rozdział drugi - część druga

~~

Tu zaś z głębi swej norki już spoglądał krecik
na smakowity kąsek, co sam się nadarzył.
Poprawił więc na głowie swój czarny berecik
by zabrać się do jedzenia, o którym to marzył.
.
Ostatni już był moment, jak krecika szpony
sięgały po mróweczkę zemdlałą z tej trwogi.
Nadleciał zacny Wicuś – złapał ją zmartwiony
i frunął jak najwyżej, między gęste głogi.
.
Odpoczęli tu chwilkę z Ciesią przerażoną;
aby oprzytomniała po takim zdarzeniu.
Pofrunęli wnet dalej łąką ukwieconą
nadal szukając domku, teraz już w milczeniu ..
.
Tak zeszło popołudnie, zmrok zaczął zapadać
gdy nagle tuż przed nimi pojawił się gacek.
To nocny jest nietoperz, lecz lubiąc podjadać
potrafi też o zmroku udać się na spacer.
.
Jest to smakosz motyli, szczególnie tych nocnych,
ćmami często zwanymi. Nie pogardzi przecież
okazją do schwytania posiłków pomocnych.
Więc Wicuś znów w opałach – tak już jest w tym świecie ..
.
Uciekając przed gackiem skrył się w szparę drzewa
- tam chwilkę odsapnęli, napastnik odleciał.
Teraz już nie czekali więcej niż potrzeba;
lecieli wciąż przed siebie i tak dzionek zleciał.
.
Szukając dziś noclegu sfrunęli pod drzewo;
takie już mocno stare, z korą popękaną.
Tu chcieli się rozejrzeć na prawo i lewo
czy nie znaleźć w tych szparach spokoju do rana.
.
Najpierw, że byli głodni – szukali jedzenia,
aby z pustym żołądkiem nie iść spać pod korę.
Wystarczyło Wicusia jednego spojrzenia
by dojrzeć nieszczęście - dobrze - że znów w porę.
.
Dzięcioły dwa, kłócące się tutaj pod drzewem
wielkimi są – od zawsze – mrówek smakoszami.
Więc Ciesia wraz z Wicusiem musieli w potrzebie
uciekać, ukrywając pomiędzy trawami.
.
Wreszcie Ciesia wyczuła zapach jej znajomy
podwórza swojego, przy domku w mrowisku.
Więc zaraz lądowali, uściski, ukłony
oraz podziękowania dla Wicka od wszystkich.
.
A Ciesia – jak to dziecko – znowu popłakała
gdy przyszło się już żegnać z Wicusiem motylem.
Czuła bowiem, że mocno już się przywiązała
do tego przyjaciela, spędzając z nim chwile.
.
Sam Wicek też nie spojrzał się nawet przez ramię,
gdy odlatywał od nich – przyjaciół swych nowych.
Nie chciał by ci widzieli, że to samo znamię
już w jego oczach widać - płakać był gotowy...
.
Obiecywał więc wszystkim, przy swym pożegnaniu;
że kiedyś znów odwiedzi znajome mrowisko.
Czy tak się stanie, nie wiem. W moim rozeznaniu
możliwym jest to faktem – przyjaźń znaczy wszystko ..
~~

.

cdn ..

Bajka o C i W - rozdział drugi - część pierwsza

~

W poszukiwaniu domku Ciesi nasi przyjaciele;

a więc Wicuś i sama Ciesia mieli przygód kilka.

Wszystkich tu nie opiszę, było ich zbyt wiele

by zmieścić je w tej bajce – zacznę od motylka.

.

Fruwając ponad łąką jak najbliżej ziemi;

by Ciesia mogła dostrzec swój domek z daleka.

Wicuś mógł się tu spotkać z nićmi pajęczymi

zastawianymi tutaj, co w nich pająk czekał.

.

Pająki bowiem łapią owady w te sieci;

nie tylko zwykłe muszki, także i motyle.

Jak tylko coś takiego do nich tu przyleci:

już się nie wydostanie, mocna jest na tyle.

.

Wicuś z mróweczką Ciesią na plecach siedzącą

zaplątał się niestety o brzeg takiej sieci

Byli na szczęście parą dość dużo ważącą;

że sieć ta się zerwała – mogli więc odlecieć.

.

Musieli jednak zaraz lądować na ziemi

bo niteczki z tej sieci skrzydła oplatały

naszego to lotnika. Więc nóżkami swymi

zsuwał je po kolei, aż się pozrywały.

.

Ciesia tymczasem zeszła na ziemię z motylka

aby sobie poszukać jakiejś smacznej trawy.

Tu zaś spoglądał na nią z jakiegoś badylka

mrówkolew. I to nie dla przyjaznej zabawy ..

.

Spostrzegł to wnet nasz Wicuś, wiedział, co się zdarzy;

właśnie pozbył ze skrzydeł nieprzyjaznej sieci.

Rzucił się na ratunek, skrzydłami po twarzy

mrówkolwa jął okładać – ten musiał odlecieć.

.

Po krótkim odpoczynku od nadmiaru wrażeń

Wicuś wraz z małą Ciesią frunęli nad łąkę

w poszukiwaniu domku - ostrożni dla zdarzeń

które mogły kosztować z ich życiem rozłąkę.

.

Głodna sikorka sobie siedziała na drzewie,

rozglądając się wokół za zdobyczą wszelką.

Bardzo lubi motyle, więc w tej to potrzebie

chciała złowić Wicusia wraz z mrówką niewielką.

.

Wicuś w ostatniej chwili dojrzał zagrożenie.

Wykorzystać więc musiał cały kunszt lotnika;

wślizgnął się razem z Ciesią pod jakieś korzenie.

Przeczekali tu razem, aż sikorka znikła.

.

Coś za dużo złych zdarzeń w takim krótkim czasie;

pomyślał wtedy Wicuś – odpocząć chciał chwilę.

I podjeść sobie nieco, by na dalszej trasie

mieć siły do fruwania, jest przecież motylem.

.

Ciesia zeszła na ziemię spod skrzydeł motylka.

Również głodną już była, więc szukała jadła.

Wokół się rozglądając - wystarczyła chwilka

by nie patrząc pod nogi, w jakąś jamkę wpadła ..

~~

cdn ..